Na jakich warunkach można prowadzić ewidencję przychodu?
- Szczegóły
Ewidencja przychodu jest to prosta forma księgowości, która uwzględnia jedynie przychody z prowadzonej działalności gospodarczej. Jej zastosowanie możliwe jest wtedy, gdy przedsiębiorca korzysta z uproszczonego, ryczałtowego rozliczenia podatków. Niepoprawne prowadzenie ewidencji może wiązać się z tym, że urząd skarbowy sam oszacuje przychód i ustali ryczałt w wysokości 5-krotności zwykłej stawki ryczałtu dla przychodu, nie większej jednak niż 75% przychodu. Szczegóły dotyczącej prowadzenia tej formy zostały opisane w rozporządzeniu Ministerstwa Finansów. Najważniejsze informacje znajdziesz w poniższym wpisie.
Kto może prowadzić ewidencję przychodu?
Przychody w formie ryczałtu rozlicza się podatkiem, którego wielkość zależy od rodzaju wykonywanej działalności. Może on wynosić 3%, 5,5%, 8,5%, 17% lub 20%. Wymagane są jednak przychody sięgające do 150 000 euro w poprzednim roku. Ewidencję ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych należy prowadzić dla każdego roku podatkowego osobno bez uwzględniania kosztów. Każdy zapis musi opierać się o odpowiednie dokumenty, które należy przechowywać w przypadku kontroli urzędu skarbowego. Są to wystawione faktury VAT, faktury i noty korygujące, rachunki i dokumenty celne. Nie trzeba jednak wystawiać faktur lub rachunków osobom fizycznym, które nie prowadzą działalności. Wtedy zapisy w ewidencji przychodów są wprowadzane na podstawie dowodu wewnętrznego, który wystawia się na koniec dnia. Ewidencja powinna być zbroszurowana, a poszczególne strony należy ponumerować.
Podstawowe zasady dotyczące ewidencji przychodu
Ewidencję przychodu można prowadzić ręcznie lub za pomocą przeznaczonego do tego programu z odpowiednim układem tabelarycznym. Dopuszczalne jest prowadzenie jej samodzielnie, lecz wtedy powinna być przechowywana w miejscu wykonywania działalności lub w siedzibie firmy. Zapisy powinny być umieszczane chronologicznie nie później niż do 20. dnia kolejnego miesiąca. Ewidencja przychodu musi być rzetelna i niewadliwa. Popełnione błędy lub niewpisane kwoty nie mogą przekraczać 0,5% przychodu wskazanego za rok podatkowy lub do czasu kontroli i stwierdzenia błędu. Nie może w niej brakować zapisów wynikających z zajścia zdarzenia losowego lub nieszczęśliwego wypadku, co uniemożliwiłoby wprowadzanie kolejnych zdarzeń. Zapisy i korekty powinny być uzupełniane przed kontrolą, natomiast błędy muszą wynikać tylko z nieplanowanych pomyłek.